-
1 dinden imandan çıkmak
не по́мнить себя́ (от злости и т. п.) -
2 din
рели́гия (ж)* * *1) рели́гия; вероиспове́дание; ве́раdini bir upruna — за исла́м, во и́мя мусульма́нской ве́ры
din hürriyeti — свобо́да вероиспове́дания
din kardeşi — единове́рец
gizli din taşımak — та́йно испове́довать какую-л. рели́гию; скрыва́ть свои́ религио́зные убежде́ния
hak dini — исла́м
Hıristiyan dini — христиа́нская рели́гия
Müslüman dini — мусульма́нская рели́гия, исла́м
2) перен. идеа́л••- dinin hakkı için
- dinden imandan çıkmak
См. также в других словарях:
dinden imandan çıkmak — kendini kontrol edemeyecek kadar çok öfkelenmek, çok sinirlenmek … Çağatay Osmanlı Sözlük
din — 1. is., hlk. Bir şeyin en yüksek ve sivri noktası Birleşik Sözler din doruğu 2. is., hlk. İlmek 3. is., din b., Ar. dīn 1) Tanrı ya, doğaüstü güçlere, çeşitli kutsal varlıklara inanmayı ve tapınmayı sistemleştiren toplumsal bir kurum, diyanet Her … Çağatay Osmanlı Sözlük
